به گزارش «قدس آنلاین»،  حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در ادامه تفسیر سوره مبارکه طور گفت: انسان اول با نفس ملهمه خلق شد و این نفس ملهمه که فجور و تقوا را می‌داند و این ودیعه الهی است اگر به پیام الهی توجه کند، هرگز نفس لوامه و اماره پدید نمی‌آید، بلکه مستقیم رشد می‌کند و به نفس مطمئنه می‌رسد و مورد خطاب «یا ایتها النفس المطمئنه» می‌شود.

وی افزود: آنان که گاه عمل صالح انجام دادند و گاه گناهی کردند، همان نفس ملهمه ساکت نمی‌نشیند و وقتی خدا به آن فجور و تقوا را الهام کرد پیام الهی را به او می‌رساند، به انسانی که شهوت و غضب را ترجیح داد، پیام خدا را می‌رساند، خداوند این نفس را شاگرد خودش قرار داد و او را عالم کرد، همین نفس ملهمه اگر کسی گرفتار شهوت و غضب شد، او را سرزنش می‌کند و می‌گوید چرا مبتلای به این کار شدی.

مفسر برجسته قرآن کریم با بیان این‌که جهاد اکبر بین عقل و قلب، بین فهمیدن و دیدن، بین دانستن و شهود است، اظهار کرد: اما برای ماها که جزو متوسطان هستیم، جهاد ما، جهاد بین بدی و خوبی است، شهوت و غضب می‌خواهند کار خلاف بکنند اما عقل عملی می‌خواهد جلوی آن را بگیرد، این جهاد اوسط است، خدای سبحان به ما شهوت و غضب داد، اما حلال و حرام دارد، ما مجبور هستیم که غذا بخوریم، اما مجبور نیستیم که حرام بخوریم، ما به اصل غذا خوردن مجبور هستیم، این جنگ بین عقل عملی و نفس هست، اگر عقل عملی در این جنگ شکست بخورد، این شکست خورده است، عقل هست اما اسیر است و از آن کاری ساخته نیست، اما اگر نفس شکست بخورد، عقل فرمان‌روایی دارد.

وی با بیان این‌که هر جوری که در دنیا انسان باشد، خداوند او را همان طور محشور می‌کند، خاطرنشان کرد: اگر انسان در دنیا چشم داشته است و حرم و مسجد و حسینه را نبیند و حالا در قیامت هم کور است و بهشت را نمی‌بیند، نسبت به مسائل دنیایی کور نبودند اما در قیامت کور محشور می‌شوند، در دنیا گفتند چه ما را موعظه بکنی و چه ما را موعظه نکنی هیچ تفاوتی برای ما نمی‌کند، در جهنم هم فرشتگان می‌گویند اگر صبر کنید یا صبر نکنید برای شما تفاوتی ندارد.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه داد: مؤمنان هم ممکن است کور محشور شوند، بعضی از کوری‌ها نعمت است، آدم حرف‌های بد را نمی‌شنود، در قیامت هم صحنه‌های بد را نمی‌بیند، در دنیا نامحرم را ندید و خداوند هم در آن دنیا او را کور محشور می‌کند.

وی با قرائت آیه «فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ»، ابراز کرد: متقیان در بهشت‌ها و عیون هستند، در دنیا انسان تابع چشمه و نهرها هست، هر جا چشمه هست انسان آن جا سکنی می‌گزیند اما در بهشت این گونه نیست، در بهشت هر جا بخواهند چشمه را می‌جوشانند، ذات اقدس اله نسبت به اینان بسیار مهربان است، مدام به آن‌ها می‌گوید پروردگارشان برای آنان این کار را انجام می‌دهد و از این قبیل، خداوند اهل تقوا را بسیار دوست دارد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه با قرائت آیه «مُتَّکِئِینَ عَلَیٰ سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ»، ادامه داد: روی تخت‌هایی که صف بسته است همه روبه‌روی هم هستند، آن‌جا یک سلسله تخت‌های ملکوتی وجود دارد، کسانی که روی این سریرها نشسته‌اند، همه رو به روی هم هستند، برخی از اهل تفسیر گفته‌اند این حالت جایی است که به لقای الهی رسیده‌اند و هیچ حجابی نیست، ما این چنین چیزی در دنیا نداریم، سخن از زمان و مکان نیست، اما وقتی به بارگاه الهی رسیدند، آن جا دیگر زمان و مکان وجود ندارد که بگوییم هر کس تنها روبه‌روی صرف خودش را می‌بیند، همه در بهشت روبه‌روی هم هستند، در دنیا این‌گونه نیست، آن‌جا مشهد و محل حضور و شهود است، خود خداوند بر عرش‌الرحمن است و مستمعین هم رو در روی هم هستند.